Maandag heb ik helaas niets kunnen doen, onder andere dingen regelen voor mijn ouders.
Dinsdag daarentegen heel veel gedaan, maar eerst een extra woordje uitleg.
Ik ben een slechte slaper, normaal nam ik hiervoor "slaappillen". nu deze waren ergens halverwege mei op. Omdat ik mij al enkele maanden niet echt top voelde ondanks die pillen (geleefd worden ipv zelf te leven). Had ik zoiets van als ze op zijn, zijn ze op en blijven ze op. Ik ga er geen bijhalen (hoewel ik voor een herhaalvoorschrift gemaild had, maar een heel discussie dat ze dat niet meer mogen en ik moest op afspraak komen bla bla.... dus dat was den druppel), wat ik toen nog niet wist was dat die "slappillen" ook ne antidepressiva waren. Nu kwam ik daar snel achter door zo maar in 1 keer boem baf te stoppen. Een dikke maand door een hele rollercoaster van emoties mogen gaan, zonder enige aanleiding. Maar daar zaten die "slaappillen" dus voor iets tussen.
Sindsdien geen super slaap, ik mag heel erg blij zijn als ik de 7h slaap haal (en ik heb mijn 8h toch wel nodig, die ik met die pillen wel haalde). Sinds het begin van de ruwbouw krijg ik bij tijd en stond wel super realistische nachtmerries, dan hoef ik niet te zeggen dat mijn slaap ook niet wauw is. Los van die nachtmerries, begin augustus is mijn gebrek aan slaap nog een stapje verder gegaan. 4-5h slaap op een nacht is het nieuwe normaal, wat anders 6-7h was. Na 1,5 maand begint dat ook op te breken, zo erg dat ik maandag op het werk vroeger vertrokken ben. Want het ging niet meer... mailtje rond gestuurd en met leidinggevende overlegd en weg was ie. toch wel wat slingerend naar huis gereden. Gelukkig houd mijne auto zelf ook nog een oogje in het zeil als het echt te wordt. Wat winkels gedaan en in mijne zetel gezeten en wat liggen denken... dinsdag pas om 6h uit mijne nest gerold. mijne lichaam zei van ga maar niet werken en kruip terug in uwe nest. nog wat in mijne zetel gezeten en uiteindelijk op mijne bouw begonnen. Het idee was een klote jobke te gaan doen EN afwerken om zo terug de motivatie aan de gang te zwengelen. en hopelijke die vicieuze cirkel te doorbreken en terug in mijn "chop chop" regime te raken.
Het plateauke boven mijn inrit voor ventilatie-unit te plaatsen moest aan de onderkant nog voorzien worden van OSB plaat. Allesbehalve een leuk klusje en nogal arbeidsintensief. maar, chop chop, gas erop.
de 2 buizen voor de AWW moesten nog een EPDM slabke krijgen voor een luchtdichte afdichting. De maatbeker die ik gekocht had voor de stalen kolommen met beton te vullen en niet gebruikt heb, bleek de ideale diameter hiervoor te hebben. Een paar cm kleiner dan de effectief benodigde diameter dus dat gaat lekker spannen, ideaal.
De stalen kolommen waar het dak grotendeels op rust zijn nog open naar buiten toe. Dit moest dan nog uitgevuld worden voor uiteindelijk een OSB plaat tegen te maken.
Dan slaat de vermoeidheid toch toe en torx bit van vijs afgeschoten en los in mijn duim. Ik zal de foto's besparen, maar ik kan zien waar ik stond en waar ik dan naartoe gewandeld ben (bloeddruppels).
De kolommen zijn uiteindelijk uitgevuld en de dag zit er ook op. Eindelijk nog eens wat vooruitgang gemaakt; of dat ik in ieder geval het idee van iets bereikt te hebben.
woensdag na het werk, dan het dampscherm afgetaped en OSB plaat tegen gemaakt
Donderdag keuken opgemeten en eens kijken hoe dat allemaal gaat uitkomen. (ik had eigenlijk andere plannen na het werk, maar die gingen helaas onverwachts niet door)
Vrijdag horizontale naden van HSB beginnen aftapen.
Zaterdag avond nog wat platen liggen zagen en monteren voor het stuk plafond van de luifel aan de voordeur. (dit was open naar buiten toe) en dan nog bij ne kameraad geweest.
Zondag voormiddag alle naden verder liggen aftapen.
Ik heb ook reuma en met dat vochtiger weer breekt zich dat op in redelijk wat pijn en opstoten. Dus deze morgend zeiknat in het zweet wakker geworden. Tof, just ne vesse pyama aan. Hup kan terug in de was. En het slechter slapen (hoewel ik supergoei tips had gekregen (bedankt ;) ) voor terug in slaap te vallen midden in de nacht) werd er niet beter op door ne hoop gepieker. Dus in de namiddag wandelschoenen aangetrokken en bossen ingetrokken, onderweg nog ne hoop gepieker. Eens halverwege krijg ik ne serieuze opstoot van reuma. Ideaal, zat ik echt op te wachten. Dus doorgegaan, ik zat toch halverwege dus maakte niet uit welke kant ik uit zou gaan (terug of verder), wel iets minder ver gegaan dan eerst de bedoeling was.
23,3Km met een gemiddelde van 6,27Km/h, helemaaal na de klote. Douche in en de zetel in gekropen.
Ibuprofen genomen en op tijd bed in en toch deftig nachtje kunnen doen, klaar voor een frisse werkweek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten